ŻYCZENIA URODZINOWE

Skończyłam dziś 38 lat. Do czterdziestki coraz bliżej, ale nie przeraża mnie to zupełnie. Wręcz przeciwnie. Z każdym kolejnym rokiem lubię siebie coraz bardziej. Nie za to jak wyglądam, ale za to kim jestem.

Ostatnio ktoś na blogu napisał mi, że nie wyglądam jakbym zbliżała się do czterdziestki. Taka kokieteria, bo przecież lustro w domu mam i wiem jak wyglądam. Ktoś pod tym komentarzem napisał, że przecież zmarszczek nie ukryję. Nie uraziło mnie to absolutnie! Dlaczego mam ukrywać zmarszczki? Nie gardzę medycyną estetyczną, korzystam z jej dobrodziejstw, ale naturalne jest chyba posiadanie zmarszczek w tym wieku.

Nie ma nic złego w tym, że kobieta chce wyglądać dobrze jak na swój wiek i taki jest mój zamysł. Nie mam wewnętrznej potrzeby się odmładzać, bo po prostu lubię siebie.

Moje zmarszczki są częścią mojej historii, zapisane są w nich moje uśmiechy, zmartwienia, moje życie po prostu. A trochę już przeżyłam.

Nie lubię podsumowań, bo jestem typem kobiety, która żyje tym co dziś i tym co jutro, a z tego co wczoraj wyciąga tylko wnioski na przyszłość.

Przeczytałam dziś na Pokolenie Ikea takie słowa:

„Życie polega na traceniu. Tracimy dziewczyny, później kobiety, tracimy członków rodziny obserwując, jak umierają. Tracimy przyjaciół, tracimy znajomych, tracimy pieniądze. Tracimy marzenia, tracimy plany, tracimy kolejne pasje. Tracimy włosy, tracimy zdrowie, tracimy pamięć, tracimy talent. Za tym przychodzi świadomość, że już nigdy nie będzie się miało 25 lat i nie będzie się głupim i beztroskim.”

Cóż, chyba jestem szczęściarą, bo moje życie na pewno nie polega na traceniu. Ten sam mąż od 15 lat, wspaniały facet, moje największe wsparcie i opoka.

Szczęśliwie bliscy mają się dobrze.

Zyskuję przyjaciół nawet w tym dorosłym zupełnie życiu i wiem, że są to ludzie, dla których jestem ważna i na których mogę liczyć. Takich, którzy za plecami mówią o mnie dobrze, a co złe wywalą w twarz.

Znajomi, cóż, jeśli odchodzą, to ja ich nie tracę. Zyskuję za to więcej przestrzeni dla tych, którzy są ważni. Z wiekiem czujesz różnicę między tymi którym na Tobie zależy, a tymi, którzy po prostu coś od Ciebie chcą.

Pieniądze raz są, raz ich nie ma, nie uzależniam swojego szczęścia od ich posiadania. Znajdowałam się już w życiu w takich sytuacjach… po prostu wiem, że zawsze sobie poradzę. Również dzięki ludziom, którymi się otaczam. Nigdy nie rezygnuję z marzeń, planów i pasji. Konsekwentnie je realizuję. Czasem wymaga to dużo czasu i cierpliwości, ale tę ostatnią ćwiczą regularnie moi trzej synowie. Jestem nie do zajechania.

O włosy, zdrowie i pamięć dbam – sposób odżywiania, regularne badania profilaktyczne, wsłuchiwanie się w swoje ciało – to wszystko jest niezbędne, aby cieszyć się dobrą kondycją i mieć siłę na kolejne wyzwania. A te rzucam sobie systematycznie.

I gdybym miała mieć znowu 25 lat żyłabym tak samo, choć nie byłam już wtedy ani głupia, ani beztroska.

Wszystko jest kwestią sposobu myślenia i wyborów, których dokonujemy. Priorytetów.

Żyję tak, abym codziennie rano patrząc w lustro widziała wciąż tę samą osobę i patrzyła na nią z szacunkiem. Moi najbliżsi wiedzą jaka jestem, ja wiem, jaka jestem i to mi wystarczy. Nie muszę już nikomu niczego udowadniać.

Bycie dobrym, porządnym człowiekiem nie wyklucza bycia asertywnym i konkretnym.

Nie jestem idealna. Znam swoje wady. Wiem już jednak, że nie muszę spełniać niczyich oczekiwań ani niczego udawać.

Jestem sobą. Po prostu. I robię swoje. Życzę sobie dzisiaj, aby tak pozostało.

Fot. Karolina Chabel-Williams

Jeśli spodobał Ci się mój wpis udostępnij go proszę, klikając UDOSTĘPNIJ (kopiuj/wklej nie jest udostępnieniem).

Polub moją stronę na Facebooku https://www.facebook.com/blogmumme/

Zajrzyj na mój Instagram https://www.instagram.com/mumme.pl/